Humans of Alfa-college #2

“Naast mijn baan bij het Alfa-college werk ik al 27 jaar als vrijwilliger bij de brandweer in Siddeburen. Ik word ongeveer twee keer per maand opgeroepen, vaak tijdens mijn werkzaamheden bij het Alfa-college. Afgelopen woensdag ging mijn pager weer af en mocht ik naar een woningbrand toe. Ik ben bij de brandweer gegaan omdat ik graag mensen wil helpen en het is een uitdagend beroep. Het helpen van mensen heb ik van mijn ouders meegekregen. Zij vonden het belangrijk om voor mensen klaar te staan. De uitdaging in dit werk is om mensen zo goed mogelijk uit een ongeval te halen en om een brand zo goed mogelijk te blussen. Elke keer weer. Als kind wilde ik al graag in die grote, rode auto zitten. Brandweerman zijn, is mijn lust en mijn leven. Ik heb een fantastische band met mijn collega brandweermannen en -vrouwen. We maken natuurlijk veel mee samen. De ongelukken blijven me het meest bij. Toen ik bijna vijf jaar bij de brandweer zat, vonden er zes ongelukken in één maand plaats. Hier zaten ook dodelijke ongelukken bij. Daarnaast vergeet ik nooit meer dat collega’s uit Eelde omkwamen bij een brand in De Punt. Het waren collega’s van een andere brandweercentrale, maar als brandweerorganisatie voelen we ons één familie. Gelukkig staan collega’s en medewerkers van het Collegiaal Opvang Team (COT) voor je klaar. Met mensen van het COT ga je na een heftige ervaring in gesprek. Ik kan ze dag en nacht bellen. Ik praat ook veel met mijn gezin over wat ik meemaak. Dat moet ook wel, want als je te veel opkropt, kan het mis gaan. Ik heb daar nog geen last van gehad. Ik ben iemand die er vrij makkelijk over praat. Wat ik meemaak, deel ik met mensen die het willen horen. Maar ik treed niet in details.” (Jan de Weerd, medewerker gebouwbeheer bij het Alfa-college in Groningen)