Humans of Alfa-college #5

“Naast mijn werk bij het Alfa-college bescherm ik kerkuilen, al zeventien jaar. Met een groepje vrijwilligers ga ik in de omgeving van Hoogeveen bij boerderijen langs. We controleren de kasten op broedgevallen en geven dit door aan Stichting Kerkuilen Nederland. Ik doe dit omdat ik de wereld voor ons leefbaar wil houden en ik zie dat je daar een ecosysteem voor nodig hebt. Wij zijn maar een klein onderdeel van dit systeem, maar we bepalen daar wel een heel groot deel van. Daarnaast zet ik me in voor de kerkuil om totaal ergens anders mee bezig te zijn. Op mijn werk praat, lees en vergader ik veel. Als ik voor de kerkuilen op pad ga dan kom ik bij boeren op het erf. Ik heb dan het gevoel dat ik in een totaal andere wereld ben en dat geeft me ontspanning. Uilen zijn mysterieuze dieren. Overdag zie je de kerkuil niet en dan vraag ik me af wat er allemaal gebeurt in die kast. Er zit nog een hele wereld achter. Ik vind het mooi om de vergelijking met mensen te maken, want als je je meer in iemand verdiept snap je vaak beter waarom iemand op een bepaalde manier reageert. Als ik voor Stichting Kerkuilen onderweg ben dan zie ik vaak mooie dingen, maar soms gaat het ook wel mis. Ik heb een dode kerkuil in een berm gevonden. Hij was nog behoorlijk intact, dus ik heb de uil laten opzetten en die heeft een mooi plekje in de woonkamer gekregen. Mijn zoon heeft de opgezette kerkuil een keer meegenomen voor een spreekbeurt. Leuk en bijzonder om op deze manier kinderen kennis te laten maken met de kerkuil. Het is dan wel handig dat de uil niet wegvliegt, haha.”
(Aimée Roumans, manager HRM bij het Alfa-college)