Humans of Alfa-college #12
“Naast mijn werk bij het Alfa-college ben ik trainer en bondscoach Pencak Silat. Sinds 1986 beoefen ik deze vechtsport/kunst en bij mijn vereniging geef ik les. Op 18-jarige leeftijd begon ik me erg te interesseren voor mijn culturele achtergrond, mijn vader is geboren in Indonesië. Er borrelde iets van binnen bij mij, ik wilde meer weten over mijn afkomst. Ik las over de cultuur van dit land en kwam op deze zoektocht ook Pencak Silat tegen. Toen ik in Groningen ging studeren, ben ik daar bij een Pencak Silat-school gaan trainen en vond het hartstikke tof. Voel me compleet door deze vechtkunst, want ik gebruik niet alleen mijn hele lichaam, maar ook mijn beide hersenhelften. Bij deze sport draait het niet om brute kracht, maar om coördinatie en techniek. Naast de beoefening van deze zelfverdedigingssport is het ook mooi om de Indonesische cultuur door te geven aan een nieuwe generatie. Mijn vader vond me als kind te lief en stuurde me daarom op 4-jarige leeftijd naar judo. Deze verdedigingssport vond ik leuk en zo is het begonnen. Daarnaast heb ik ook andere vechtsporten beoefend, maar Pencak Silat past beter bij mij vanwege de bijbehorende cultuur. Binnen zo’n vereniging in Indonesië ben je een soort familie van elkaar, mijn meester was als een tweede vader voor me. In mijn studententijd zag ik bij Kunstacademie Minerva een poster over een uitwisselingsproject in Indonesië. Toen dacht ik; dit voelt als een teken. Dus ben ik daar gaan studeren én Pencak Silat trainen. De intense beleving van mijn Indonesische leraar en de andere leden, raakte me. Daarna ging ik vaker naar Indonesië om me te verdiepen in deze sport en het land. Ik werd zo enthousiast dat ik vijf dagen per week trainde en aan internationale toernooien meedeed. In 1995 werd ik Europees Kampioen en in 2000 eindigde ik bij de Wereldkampioenschappen op de vierde plaats. Het was geweldig om aan deze toernooien mee te doen, onvergetelijke ervaringen. Mijn leraar is inmiddels overleden en andere meesters zijn op leeftijd. Hierdoor voel ik me verantwoordelijk en ben me ervan bewust dat ik deze vechtsport/kunst door wil geven aan een nieuwe generatie. Ben van enthousiaste beoefenaar gegroeid naar een overbrenger van deze vechtkunst. Het is mijn missie om ervoor te zorgen dat de Pencak Silat cultuur blijft bestaan. Ik beschouw het als een erfenis die ik overdraag. Het voelt voor mij als een eer dat ik dit mag doen voor deze sport en de Indonesische gemeenschap.”
Leo Lindeman, Docent 3D / Grafische vormgeving & Toets-constructeur bij het Alfa-college in Groningen.
