Students of Alfa #1

“Ik loop stage in woonzorgcentrum Sint Jozef en het is daar nu erg stil. Alleen de medewerkers en stagiaires mogen nog naar binnen. Geen pakketbezorgers die in- en uitlopen of cliënten van Cosis die meestal gezellig een praatje komen maken. Wat is deze situatie wennen zeg. Niet alleen voor mij, maar met name voor de bewoners. Ze raken in een dip, want ze missen hun kinderen om even hun hart bij te kunnen luchten. Probeer aan ouderen met vergevorderde dementie maar eens uit te leggen dat hun kinderen niet mogen langskomen, zelfs niet voor vijf minuten. Op een dag vroeg ik mij af wat we kunnen doen aan deze verdrietige situatie. Zelf probeerde ik van alles; van cake bakken tot spelletjes spelen. Toch misten de bewoners nog iets, het contact met hun familie. En daarom regelde ik dat de bewoners op de tablet van de afdeling konden videobellen met familieleden. Zo ging ik naast een bewoonster zitten toen ze haar dochter belde. Ze reageerde eerst wat verbaasd toen ze de tablet in handen had: ‘wat is dit voor ding?’. Maar binnen een paar seconden veranderde deze verbaasdheid in vreugde. Ze kreeg tranen in haar ogen toen ze haar dochter op het scherm zag. De dames hadden veel aan elkaar te vertellen en de dochter liet meteen haar nieuwe huis zien, want dit had ze beloofd. En zo ging ik het gebouw rond, zodat alle bewoners met hun familie konden kletsen. Na de gesprekken kreeg ik appjes van familieleden: ‘duizendmaal dank, dit was fantastisch!’ Daar doe ik het voor. Blijf bij elkaar, ondanks de afstand die we moeten houden. Samen staan we sterk.”

Annemarie Groenbroek, derdejaars Persoonlijk begeleider Specifieke Doelgroepen bij het Alfa-college in Groningen